I: Bunalımın Kaynağı; Aşksızlık. Gün boyunca koşturdun. İş yerinden çıktın ve görmen gereken insanları görüp, uğraman gereken yerlere uğradın. Sonra

  İnsan anlaşılmak için anlatır. Anlaşılmanın anlamsız olduğuna inandığı anda anlatma isteği bitmiştir. Anlatılması gereken çok şey varken ve artık

  “Acı çekmemek için her şeyin acı çekmek olduğuna inandırmamız gerekir kendimizi. Acı çekmemek için ‘acı çekmeyi’ kabul etmemiz gerekir.”

  “Hepimiz kendi dışımızdaki koşulların tutsağıyız.” Kendimizden, kendimize dair dış dünyada hiçbir şey bulamadığımız için; yaşamak, tutsaklıktır. Düşündüklerimiz ile eylerimiz farklı,

Aydoğan K’ya  Kimin kimde kimi, kimin kimde neyi, kimin neyde kimi bulduğunu veya bulacağını kimse bilemez, tahmin edemez. Umulmadık anda,

Filozof: Nerelerdesin Ârif? Görüşemiyoruz. Ârif: Halvete girmiştim. 40 gündür küçük, dar ve karanlık bir odada kendimle yalnız kaldım. Tek Allah vardı

Ruh mekânda yer işgal etmez. Olduğu yere hayat verir. Bu olduğu yer, ruh için sınır değildir. ***** Asıl olan beden

İnsan bir şey yapmadığında bile bir şey yapıyordur ki bu da ayrı bir şey yapmaktır. Bu mânada insanın özgürlüğünden bahsedemeyiz.