İnsanı rutinleri ayakta tutar ya da yere serer. Yapmak ya da denemek kadar yapmamak ya da denememek de rutin haline

Makarna kadar sosyal, her tabakaya hitap edebilen başka bir yemek var mıdır bilmiyorum. Hem herkesle yenilebilir hem aile yemeğidir hem

Bursa gerçek bir şehirdir. Ezelden tecelliye tâbidir. Sizi sımsıcak sarıverir. Kimseyi ayırmaz. Herkesi kucaklar. Yüreği tozlananlara koynundan çıkarıp mektup verir.

Güneydoğu Anadolu’nun mistik yüzü Mardin’dir. Dün ile bugünün mezcettiği, tarihin bir şahıs olarak tecelli ettiği şehir. Akşam, Diyarbakır’a doğru yola

Ümit kesmeden ve kimseye zarar vermeden çırpınmanın onurlu bir mücadele ve karşı koyuş şekli olduğunu vurgulayan Dreyfus Davası, her çağda

(Dayrulzafaran – Orta Giriş) İkinci günümüzün sabahına uyandığımızda ilk işimiz Öz Yasemin’e gidip sembusek yemek oldu. Ardından Şehidiye medresesi ve

Mardin yolculuğumuz bir hayli ilginç başladı. İlk önce muavin internet üzerinden aldığımız biletleri iptal edip nakit ödeme yapmamızı istedi. Ödeme

(Tatvan) Her dakikasından ayrı haz aldığımız Van’dan, iki saatlik bir yolculuk sonrası Tatvan’a geçtik. Tatvan’a varışımızı özellikle sabah vaktine denk

9 Ağustos sabahı Tuşba’da bulunan Van şehirlerarası otobüs terminaline vardığımızda sabah namazı vaktinin çıkmasına 20 dakika vardı. 6 saatlik bir

Elazığ’dan Erzurum’a ulaşmak için önümüzde iki seçenek vardı. Ya 5 saatlik Tunceli-Pülümür-Tercan-Aşkale rotasını ya da 4 saatlik Kovancılar-Karakoçan-Bingöl-Karlıova-Çat rotasını tercih

Hazar Gölü’nde gün batımı Malatya’dan sonraki durağımız Elazığ oldu. Malatya-Elazığ karayolunu, Karakaya Barajı üzerine inşa edilmiş Kömürhan Köprüsü sağlıyor. Karakaya