“Grubun ismini buldum beyler.” Taner bagetle sırtını kaşıdı. Sonra zile vurdu. Grup ismini hemen söylemeyecek belli ki. Trampete sağlı sollu

Gidiyorum ya, her şey değişecek, kimse aynı kalmayacak demiştin. Başın öndeydi. Ellerini seyrediyordun bunları söylerken. Kolundaki saat: 14.27 belki de

Sokaklar, varı yoğu birbirine karışmış; önü sonu iç içe girmiş hikâyeler kumpanyası. Hangi olay, hangi durum, hangi klasik, hangi modern

“İçe dökülen şaşkın avuntularda yürümekKuklalar bahçesi, karanfil kâğıtlar, çelişkiler sepetiHer şey nasılsa ayrılır zamanın uçurtmasıyla”Sinem Çağlancı / Zamanın Uçurtması Komşusu

“Yusuf’u kaybettim Kenan ilindeYusuf bulunur, Kenan bulunmazBu akl u fikr ile Leylâ bulunmazBu ne yâredir ki çâre bulunmaz”Yunus Emre 1.

Anlıyorum. Klostrofobik bir durum ve bunu engellemeniz gerekiyordu. Kutu gibi bir alanda sabahın köründen gecenin karanlığına kadar kalacak kişi için;

“Macun çekilmesi lâzım oğlanın yattığı odanın penceresine. Biraz da tıngırdıyor cam”, dedi annem. Araba falan geçince camlar düşecek gibi oluyor.

Bak kızım… Ak yazması, ucunda ince işlemeleri ile hâlâ üzerinde. Hâlâ aynı tahta tespih parmaklarının arasında. Duvarda asılı Kur’an-ı Kerim,

Otobüsün orta kapısına yakın, ayakta, topuklarımın sızısını beynimde hissederken fark ettim onu. Yan yana duran insanlardan ziyade üst üste yığılmış

Kulağım tıkalıydı. Hiçbir şey duymadım. Duymadım ve görmedim. Şimdi düşünüyorum, neyi anlatmalı? Duymadıklarımı mı, görmediklerimi mi? Uzun süredir bir amacın

1. Karşı apartmanın birinci katında ihtiyar bir adam oturuyor. Evinde onunla birlikte yaşayan var mı, henüz görmedim. Her yatsı ezanında

Sen bana gülümsedin ve bilmiyordun Benim nasıl bir korkuyla, endişeyle Komşunun bahçesinden elmayı çaldığımı (İranlı Şair Hamit Musaddik) Rüştü gözleri