diyorum ya hiçbir şey boşa değil bir çiçeğin açması, yağmurun yağması bir insanın bir insanı tanıması, sevmesi hatta solması çiçeğin

ben o şiiri herkesten gizledim o şarkıları dinletmedim kimseyeeksik kalmış her ne varsa tamamlanmadıhâlâ yerli yerinde duruyor yarım kalanlarali’nin atı ve

bir umudum varsa o da sendesakallarımın beyazladığı zamanı düşündüştüğümde elimden tutup kaldırdığınıama düşmemeliyimbaşım eğilmemeli, boynum bükülmemelibir kediyi uyandırmamak için hırkamı

hâlâ umurundayım demek, bu güzel verdiğin bunca şeye teşekkürler ben seni gül bildim ağaç bildim taş toprak ırmak bildim ben

Raşit Ulaş’ın ilk şiir kitabı “Kavga Başlıyor” Profil Kitap’tan çıktı. İşte tadımlık bir şiir… ***  Son Savaş Öncesi Söylenenler I.

yaraları sağaltan türkülerin bağrından bir infial uyanıyor bu mısralar o infialin suç ortağı olmalı diyorum ki ölüsü çirkinleşmiyor çocukların hepsinin

bir ilkbaharı neden yapraklarından vurmalıyız bunu düşün bir resim çizdik parmaklarımızla ve yeryüzünün bütün siyahlarını kullandık birileri ölü evinde yasçı,

ne zaman olsa bir koku ve sokulsa burun kemiğine elleriyle tutamamak acıtır canı kokunun gözbebeklerini bir de söylediğim senin de

sözlerime yürekleri kanırtan bir acı dokunurdu bembeyaz bazı elleri kanatan pıtraklar heybeme nicelerini kattım mevsimlerin ellerine bir taş bıraktım bilirsin

kalabalık gitti ahali göçtü! sesini terk eden bin boğazdan azade sabahı seyir güzelliğine erişen ve bir sonrasına hazır olmayan bizler,

hep pazartesidir yenilgilerin en çoğu, cesur tedirginliklerin oksimoronlardan, sonra yavaş yavaş kurtulup sesli çığlığa yapraklar yere inceden inceden bırakır ürkekliklerini