Hangi İnsan İnsandır?
Raşit Ulaş Çetinkaya son bir ümitle haykırdı… *** I. Bilmediğim bir tepenin zirvesindeyim! Sesimin daha uzağa gitmesi için iki elimi
Raşit Ulaş Çetinkaya son bir ümitle haykırdı… *** I. Bilmediğim bir tepenin zirvesindeyim! Sesimin daha uzağa gitmesi için iki elimi
Raşit Ulaş Çetinkaya, sabırla sakladığı kavuşmalara mektup yazdı. *** Zeynep, Vakit epeyce oldu, aradan geçen süre zarfında dün mü iyiydim,
ürküntüsü bir siyah beyaz fotoğrafın ve hazzı ölümün kelimelerde. yaşamak onurlu bir eylemse ölmek de yaşamın katilidir -ölüm yok olduğundan
Raşit Ulaş Çetinkaya, aramızdan ayrılışının 30. yılında Necip Fazıl Kısakürek’in mütefekkir yönünü irdeliyor. *** Tarih boyunca en büyük medeniyetleri ve
Raşit Ulaş Çetinkaya, tasonun, misketin ve futbolcu kartlarının mevsimini anlattı. Gerçekten içimizde bir çocuk var mı? *** Mahallede taştan yaptıkları
Raşit Ulaş Çetinkaya, şiirlerinden hareketle Mehmet Akif’in düşünce dünyasına ışık tuttu. *** A. Devrin koşulları, milletin ve devletin durumu Mehmed
—Sonuç olarak ben aynalara bile küskünüm. —Aynanın haberi var mı peki bundan? —Maalesef — O zaman sen aynaya değil
Ben hala aynalara küskünüm. Görmemi söylediğin aynanın ardındakini görmek için çabalamama rağmen kendimden başkasını göremiyorum. Görmeye çabaladın demek? Elbette
Hoş geldin. Uzun süredir seni bekliyordum. Beni bu kadar yalnız bırakmana alışık değilim. Konuştuklarımızı düşünmen için yeterli süreyi vermek istedim
Kendime İtirafımdır! Edebiyat parçalamıyorum, felsefe değil yaptığım, saçmalamıyorum da! Okuduktan sonra suçlama beni, kelimelerle dans etmeye çalışıp elime yüzüme
Bugün düne nazaran daha iyiyim. Dışarıda yağmurun ıslattığı kaldırımlardan gelen beton ve toprak kokusunun karışımıyla birlikte gri bir hava var.
Dün yine karanlığın içindeydim her vakit olduğu gibi. Alaca karanlığı da seviyorum, zifiri karanlığı da… Sanırım karanlığın her halini