şimdi ben sanayi devresinden mülhem fabrikasyon cümleler ile kendi dert skalama bir intikam bileyleyeceğim.  işkili bir yanı var sakallarımdan süzülen

duvara yumruklarımla fısıldadım nakavtın ne güzel olduğunu Muhammed Ali’ye bakınca anladım beyaz sayfalara yazdım beyaz kelimeleri değildi hiç biri bir

tüm bentlerden koştum aslanlar gibiyim koştum da geldim demek için insan koşar evet koşmak bütün icraatların tek mülhemi elzemi nikbini

Allah’a ulaşmak için yaratılmışlar adedince yollar var [bab aziz] yol desem yol diye iktizaz etsem inlesem çağın yorgunu benim diye

  ne rezil hayaller peşinde koştum bilemezsin aklımın tavana yapışması mukayeseli bir sarter kendi anlamına duçar olmuş bir yangın sebebiyim

hiçbir tren kendinden geçmez çünkü onun bir kendisi yoktur geç kalan saatler gibiyiz ellerimiz duasına yakın bir söz taşır varlığına

  her yürekte bir feryadı bağırıyoruz ıslak dünyamıza acıdım bu yüzden dünyaya bilendim hesapsız bir katlim vardır kireç badanalı bir

Konuşurken dilsizleşen kadınlar gördüm Gündönümünde katmerleşen sessizlikle Uykusuzluk cezasına çarptırılan Geceyi çiğneyip atan kadınlar Bir avuç gök Kumlanan bilinç Ve