Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam, Gezdirsin boşluğu ense kökünde! Ve uçtu tepemden birdenbire dam; Gök devrildi, künde üstüne künde…

Çocukken haftalar bana asırdı; Derken saat oldu, derken saniye… İlk düşünce, beni yokluk ısırdı; Sonum yokluk olsa bu varlık niye?

Her gece periler uyur odamda, Derinlerden gelir uzun nefesler, Yanan mum bir rüya seyreder camda, Bir ağır hastanın nabzıdır sesler.

Mercan mercan, uçuk dudağında kan, İnci inci, soluk şakağında ter. Ne baş yedi, ne kan içti bu meydan! Bu meydan

Bu yağmur… bu yağmur… bu kıldan ince Nefesten yumuşak yağan bu yağmur… Bu yağmur… bu yağmur… bir gün dinince. Aynalar

Tohum saç, bitmezse toprak utansın! Hedefe varmayan mızrak utansın! Hey gidi küheylan, koşmana bak sen! Çatlarsan, doğuran kısrak utansın! Eski