Bir tabak tarhana koydu
önüne, bir avuç maydanoz;
parmaklarını tuttu, bileğini,
kolunun içini öpüp bıraktı,
soğanı kırdı, böldü ekmeği ve
bekledi: Zaman hızla içine
akıyordu.
“Bu seferî gövde sana birikti”
dedi, duyulur duyulmaz
bir sesle.
Enis Batur