Nasıl da kavidir kendini ortadan kaldırmak Kör bir gözle iğneden ipliği geçirmek Kilitleri sırra saklamak Bil ki soğur gözyaşı her

Ağırlığını koruyan bir taş, yağarken eriyen karDöküleceğini bilmeyen yapraklar, hazan mevsimindeUykunu korumak için gördüğün bir rüyaydım sadeceBir gül kokusunda eskittiğin

elimden tut yoksa düşeceğim yoksa bir bir yıldızlar düşecek eğer şairsem beni tanırsan yağmurdan korktuğumu bilirsen gözlerim aklına gelirse elimden

adını söylemeye ne hacet kızım bazı bazı ucunda buz tuttuğum bir yer burası çoğu zaman bir hayret çıkmazı neye şaşırabilirim

Gönlüne, o eşsiz beldene hep cefayı beklersin, İsyanın aşka mı ki mecnuna sahrayı beklersin? Aldın ya ihtilal ile payitahtımı da

Bazı insanlar bir bıçaktır Usulca yaraya sığınır Fonda üç beş ağaç uzakları güzelleştiren Ellerini bulamayan iki küskün ip, gölgemin üstünde…

I. tetik düşür! namlu bidona! hatırına geldikçe daha çok ağla gözlerinden akan nehir tuzuna karışsın içdenizlerin hatırla aynı tornadan çıkmış

yağmur sesinden ürktüm, geceydi suretim sırlardan beridir su diledi su dedim, dilendim su dedim inledim yağmur sudur, su sel oldu

sol kaburga kemiğimize yaslanıyorsunuz Kuzey Yarım Küre başımızı kaldırıyoruz biraz Afganistan biraz aşağıya iniyoruz daha derine demir kazıklarınızı çakıyorsunuz hemen

Yâ Rab hemîşe et lutfunu reh-nümâ mana Gösterme ol tarîki ki gitmez sana mana (Ya Rabbî, daima lûtfunu bana yol

Biz ölürken kanatlarından kin saçan Gümüşi kuşlar deler gökyüzünü Bilmezler ki bizim ebabiller daha yerdedir Sakın el sallama sevgilim Mendiline

Müştak olup özlediğim Şehr-i ramazan merhaba Bakıp yolun gözlediğim Şehr-i ramazan merhaba Mâh-ı mübarek merhaba Safa geldin izzet ile Dahi

I. ben diyerek başlıyorum biz deyince kimse kalmıyor etrafta. ev içre şehir olan kadınların bıraktıkları yerden devam ediyorum dünyaya bankalara

SevdimYüreğime kan yürüdü Suretimdeki çamura dokundumAteşim sönmedi, dumanım dağılmadıAyak sürüyen günleri sırtıma aldım daAklımın samanlığını ateşe verirken sevdim Bir kanat