Terk Tadı

Bazı insanlar bir bıçaktır
Usulca yaraya sığınır

Fonda üç beş ağaç uzakları güzelleştiren
Ellerini bulamayan iki küskün ip, gölgemin üstünde…
Karaya oturmuşluğum, kendimden uyanamayışlarım,
Bunlar hep hayatın yüzeyine vurmuşluğum

Vazgeçtim olanın ötesine geçme fikrinden
Çünkü yaşımdan da eskiyim artık
Her gece yükseliyor içimde bir buzdağı
Usanıyorum, çölüme kum taşıyan kadınlardan

Bazen harflere ayırıyorum kendimi
Kendi harflerimden yeniden doğurman için beni
Yine de okumak istiyor insan
Sonu belli bu hikâyeyi

Gökyüzünde yer değiştiriyor bulutlar
Her an kuma karışan bir su damlasıyım
Ağzımda sıcak bir terk tadı
Seni sevdiğimi düşünüyorum
İyi olmak için bahanem kalmıyor

Sulhi Ceylan

(Yedi İklim, 352. sayı)

Resim: Mary Adshead

DİĞER YAZILAR

4 Yorum

  • Attila Süreya , 28/10/2019

    Sen ne güzel bi abimizsin be Sulhi Abi!

  • düşümavkuşu , 19/08/2019

    sulhi abi, sana bir şey sormak istiyorum. insan neden artık kendi rüyalarına inanmaz?

  • İhsanbul , 10/08/2019

    Seni sevdiğimi düşünüyorum
    İyi olmak için bahanem kalmıyor…

    Bu satırlar insanı ikiye böler. Bir yarısı insanın iyi olmanın yolunu bulmuş ve arayışına son vermiştir. Diğer yarısı ise bahane aramaktan yorulup vaz geçmiştir.

    Bıçak her iki durumda da arayışa son vermiştir. Ya mutsuz ya da mutludur insanın yarısı. Gönül dengeyi tutar. Bir o yöne meyleder, bir diğerine.

    Bıçak kimdir? Bıçak kimin elinde?

  • Ne Önemi Var , 10/08/2019

    Her insan kendini bıçağa saplamaya meyyaldir, niye ki kalbi vardır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir