Biz ölürken kanatlarından kin saçan
Gümüşi kuşlar deler gökyüzünü
Bilmezler ki bizim ebabiller daha yerdedir
Sakın el sallama sevgilim
Mendiline kan damlar
Biz ölürken arkamızda gül bahçeleri
Dünyanın çocukları kadar umutlar bırakırız
Diriliş yağmurları serpilir dualardan
Biz ölürken yeniden dirilir hayat
Biz ölürken bir bahar muştusu düşer toprağa
Çiçekler bir daha bir daha açar
Biz ölürken denizler dalga dalga hasret
Irmaklar bir daha bir daha bize akar
Biz ölürken gökyüzünde mahyalar yanar
Salalarla ezanlarla dillenir dünya
Bize ne yapar ki top tüfenk
Biz ölürken putların kıyameti kopar
Biz ölürken omzumuzdan melekler havalanır
Sesi boğulur jetlerin
Biz ölürken daha bir heybetlenir
Başlarımız gibi dağlar da
Biz ölürken meydanlarda bir millet
Tarih yazar bir daha
Arif AY
(Temmuz Dergisi, Ağustos 2016)
