Yokuş

Sevdim
Yüreğime kan yürüdü

Suretimdeki çamura dokundum
Ateşim sönmedi, dumanım dağılmadı
Ayak sürüyen günleri sırtıma aldım da
Aklımın samanlığını ateşe verirken sevdim

Bir kanat sesine gözlerini açtıkça insanlar
Dakikalar alacalandıkça her saniye
Dile getiremediğim her ne varsa
Altında ezildim de sevdim

Toprağa bakarak, sonra toprağa bakarak
Deli gibi kanat çırparak hem de
Ufkumu bir bulut alıp götürdükçe
Yol ayrımlarında, kavşaklarda
U dönüşü yasaklarında sevdim

Sevdim
Dünya bende ağrı yaptı
Durmadım
Yeni doğan günün kıyılarına vurdum
İncisiz bir istiridyenin acısına ortak oldum da
Yine de sevdim.


Sulhi Ceylan

Yedi İklim Dergisi, 348. sayı

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • derûnî , 21/06/2019

    “Bütün sevgileri atıp içimden,
    Varlığımı yalnız ona verdim ben,
    Elverir ki bir gün bana derinden,
    Ta derinden bir gün bana “Gel” desin.”

  • PeritAze , 12/04/2019

    ‘Ayak sürüyen günleri sırtıma aldım da’
    Günler ya yorgundu, ya hasta veyahut da zehirlenmiş… Ayak sürüyüp arkasından yeni günlerin gelmesini istiyor da olabilir. Bu haliyle günler daha da ağırlaşır. Sırtına almasına rağmen ‘sevdim’ demesine karşılık Sulhi Hocamızın, zaten ancak günleri sırtına alabilenler ‘sevebilir’ veyahut ta ‘sevenler’ günleri sırtına alabilir diyebilirim.

    ‘U dönüşü yasaklarında sevdim ‘
    U harfini ekseriyetle bardağa benzetiriz öğretirken.. Sulhi Hocamız’ın ‘ateşe verdiği samanlık’ ta benim aklım bir saman çöpü dahi olamaz ama ben o bardağa Umut ve çay doldurup içtim şiiri okurken.
    ‘Dünya bende ağrı yaptı’ demek ki Sulhi Hoca’mızın dünyaya alerjisi var. Yoksa bizi bu dünyadan bir şiir mesafesinde bile olsa nasıl başka bir aleme götürebilir ki?!
    Ey ‘incisiz bir istiridyenin acısına ortak olan’ Sulhi Hocam kalbinize, gönlünüze sağlık olsun ki Sizler seviyorsunuz o acı ile ısınıp buharlaşıyor ve yağmur olup acılarımıza yağıyor o sevgi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir