İnsan zaman yolculuğunu sabit bir doğrultuda değil, daireler çizerek gerçekleştirir. Dolayısıyla genişlerken derinleşmenin yollarını aramak, mebde ve mead nedir bilmek ve ilerlemeci tarih anlayışına itibar etmemek gerekir. Bilgi güç değildir. İnsanın düşündüğü için var olduğu koca bir yalandır. Evet. Artık bunları çabucak geçmek istiyoruz. Çaykolik Sohbetleri bir çevrimdi ve tamamlandı. Bu operasyon Edebifikir nezdinde Türk Milletine armağan edilmiştir. Operasyon diyoruz çünkü Çaykolik Sohbetlerine başlarken en önemli hedeflerimizden birisi, Bahadır’ın can sıkıntısına çare aramaktı. Ancak işler gittikçe ciddileşti ve hedefimiz büyüdü. Dünyayı kurtarmanın derdine düştük. Başarı diye bir şeye inanmadığımız için dünyayı kurtarma hamlelerimizin sonuçlarıyla hiç ilgilenmedik.
Eğer onlar olmasaydı, Çaykolik Sohbetleri diye bir şey de olmazdı. Belki biz Edebifikir’in çekirdek kadrosu olarak yine buluşur, bilişir, anlaşırdık fakat ortamımız bu kadar neşveyle dolmazdı. Onlar, yani genç dostlarımız. Çaykolik Sohbetlerinin sâdık müdavimleri. Hangisinden başlayalım? En hüzünlü olanından mı? Peki…
Ahmet: Gözleri daima nemli, dudakları daima İsmet Özel’in şiirlerini okumaya ayarlı… Bu sene üniversite macerası son bulacağı için buruk. O bizi çok sevdi biz de onu. Dostluğumuzun devam edeceğine inanıyoruz.
Ersel: Çaykolik Sohbetlerinin en cins müdavimi. Gözlüğü, kıyafetleri, saçları, mimikleri ve tavırlarıyla tam bir entelektüel. Onu, bir çift mavi ayakkabı, kahverengi bir kot pantolon, yeşil bir tişört ve bordo bir ceketle görürseniz şaşırmayınız. Sözde üniversite öğrencisi fakat okulla pek bir ilgisi yok. Pazartesi ve Salı günü yapılan sınavlardan Çarşamba günü haberdar olan birisi, düşünün… Fakat hakkını verelim: Ersel’in yanından ayırmadığı kelam ve felsefe kitapları her zaman Çaykolik Sohbetlerinin derinlik kazanmasına vesile oldu. Ve getirdiği baklavalarla sohbetimizi tatlandırdı.
Mustafa: Kayserili fakat tüccar gibi durmuyor. Neşeli, edepli, yardım sever, hizmet ehli. Kalbi kalıbından büyük. Daha ne diyelim!
Süleyman: Ekibin karizmatik ve fotojenik ikonu. Onsuz çekilen bir Çaykolik Sohbetleri fotoğrafını düşünmek istemiyoruz. Kendisi hukuk fakültesi mağdurlarındandır. Son zamanlarda sınavların yoğunluğundan bunalıma girdiğini ve kilo aldığını müşahede ettik. Eğer karizmatik ve fotojenik kalmak istiyorsa formuna dikkat etmesi şart.
Muhammed Furkan: Beden eğitimi öğretmenliğinden mezun. Şuanda hukuk fakültesinde tahsil görüyor. Fakat asıl ihtisas alanı soru sormak ve yemek yemektir. Çene kasları merhum Muhammed Ali’nin yumrukları kadar kuvvetli olduğundan, bir insanı yalnızca konuşarak, evet yalnızca konuşarak nakavt edebilir. Edebifikir’in Twitter hesabına gelen bildirilerin yüzde doksan sekiz buçuğu Muhammed Furkan’a aittir. Neyse ki bu konuşkan ama iyi yürekli kardeşimiz yaptığımız şakalara kırılmamaktadır.
Kerem: İdealist. Çayı bile inanarak içer. Üstad Necip Fazıl yaşasa, ikisi birlikte inkılap yapmaya kalkışabilirlerdi.
Rıdvan: Türk şiirinin istikbali. Şiirlerinde geçen Leo ismindeki esrarlı karakter hakkında ipucu vermemekte kararlı. Ah şu şairler ve onların gizemli hâlleri!
Çaykaralı Ahmet: Sulhi Ceylan’ın baş belâsı. İlginç sorular sormakta mahir olsa da bu konuda Muhammed Furkan’la yarışamaz. Tabiî şakayı kaldırma konusunda eşit olabilirler ama test etmeden bundan emin olamayız. Acaba ikisine de ağır şakalar mı yapsak? Bunu bir düşüneceğiz!
Mehmet: Labne peynir sponsorumuz. Sessiz, kendi halinde, derinden derine kendi derinine inen bir modern zaman yolcusu. Ahmet Kama’ya sabreden ender insanlardan yani sabır âbidesi.
Sıddık ve Fethullah: Bu ikiliyi birbirinden ayıramıyoruz. Son haftalarda Çaykolik Sohbetlerine katılıp şuh kahkahalarıyla sohbeti sabote ettiler. Abdurrahman M.’nin gizli ajanı olduklarından şüphe ediyoruz. Buradan ikisini de uyarıyoruz.
Ve ismini sayamadığımız arkadaşlarımız…
1 Yorum