Feyyaz Kandemir, klasik şiirimizin güzel mısralarından Edebifikir okurları için bir seçki hazırladı.
***
Ben dost yüzü görmez isem bu gözlerim nemdir benim
Yunus Emre
Görmez cihânı gözlerimiz yâri görmese
Bâkî
Cânıma bir merhaba sundu ezelde çeşm-i yâr
Öyle mest oldum ki gayrın merhabasın bilmedim
Ahmed Paşa
Her seher gülşende bülbül neçe efgan etmesün
Sarmaşup yatmış görür her bir gülü bin hâr ile
Sâfî
N’ola gitse kendüden hayretle can-ı nâ-sabır
Ya seferdir ya tahammül çünkü aşkın çaresi
Nedim
Yoluna cânım revân etsem gerek câna dedim
Yüzüme bin hışm ile baktı dedi cânın mı var
Zâtî
Hayalinden gelir gam hatıra canâneden gelmez
Sitem hep âşinâlardan gelir bîgâneden gelmez
Nâbî
Mescide koymadılar meykededen sürdüler ah
Ne helâle yarar olduk ne harama nidelüm
Necati
Taşlar kim cevr ile kûyunda urmuşdun bana
Gönlümü yıkdın onunla kabrimi âbâd kıl
Aşkî
Ne bilsin rûzigârın şiddetin kendi esenlikte
Nedim
Ne zillet vermeğe râgıb ne devlet hâhımız vardır
Ko gayrı gayra yar olsun bizim Allah’ımız vardır
Hayâlî
Baş eğmezüz edaniye dünya-yı dûn içün
Allah’adur tevekülümüz i’timadumuz
Bâkî
Eksik olmaz gamımız bunca ki bizden gam alıp
Her gelen gamlı gider şâd gelip yanımıza
Fuzûlî
Âfet-i gamdan aceb dünyada kim azadedir
Herkesin bir derdi var mâdem ki âdemzâdedir
Lâedri
Dertsizleri sohbetten her dem süresim gelir
Yunus Emre
Bî-derdlerin derdine derman olmaz
Fuzûlî
Fikr-i dûnyâ eylemekden câna yetdim sâkiyâ
Bir kadeh sun, kıl beni mest, eyle fikretden halâs
Lâedri
Döğülmeğe söğülmeğe koğulmağa billâh
Hep kâilim ammâ ki efendim senin olsam
Nedim
Cümlenin maksûdu bir amma rivâyet muhtelif
Muhibbî
Murâdı cümlenin birdir bütün dünyâyı söyletsen
Bâkî
Söyleyenler kendisin bilmez bilenler söylemez
Şeyhülislam Yahya
Dil verdiğimiz yâre nigâh-i gazabından
Tasrîhe mecâl olmadı îmâ ile geçtik
Nâilî
Anı hoş tut garîbindir efendim işte biz gittik
Gönül derler ser-i kûyunda bir divânemiz kaldı
Hayâlî
Ki aşk bende garib oldu hüsn sende garip
Necati
Biz âleme bir yâr için ah etmeğe geldik
Yenişehirli Avni
Ah edip ağyarı esrarından âgâh eyleme
Lâedri
Hayâliyle tesellidir gönül meyl-i visâl etmez
Gönülden taşra bir yer olduğun âşık hayâl etmez
Fuzuli
Belâ dildendir ol dildâr elinden dâdımız yokdur
Gönüldendir şikâyet kimseden feryâdımız yokdur
Nev’î
Cihânda âşık-i mehcûr sanma râhat olur
Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur
Şeyhülislam Yahya
O cürmün özrü müşkildir ki kâmilden zuhûr eyler
Şeyh Gâlib
Şahım Hayâliyem ki cihan lâ mekân iken
Ben bir mekân-ı hasda mihman idim sana
Hayâlî
Serserî gezdim cihân iklîmini Mecnûn gibi
Dilde buldum yârimi Leylâya hâcet kalmadı
İbrahim Halilî Paşa
Bir gün olursan iki gözüm sen de aşka yâr
Bu macerayı ben o zaman söylerim sana
Şeyh Gâlib
Tekrâr mülâkî oluruz bezm-i ezelde
Evvel giden ahbâba selâm olsun erenler
Lâedri
Minnet Huda’ya devlet-i dünya fena bulur
Baki kalur sahife-i alemde adumuz
Bâkî
Denize değin ırmak idi adun
Ko ondan ötesin denize daldun
Yunus Emre
