Tarih; bize savaşları, barışları, isyanları ve çeşitli gelişmeleri haber verir. Yani göz önünde olup bitenler bize sunulur. Ya da böyle olduğu zannedilir. Tarihin sadece bu şekilde göz önünde olup bitenlerden ibaret olduğunu düşünüyorsak olayların arkasındaki sırları görebilmek için perdeyi biraz da olsun aralamamız gerekiyor. İşte o zaman savaşlarda sadece kaç kişinin öldüğünü, ne kadar toprağın ele geçirildiğini değil savaşın ne amaçlarla çıkarıldığını, görünenin haricinde asıl gayenin ne olduğunu anlayabiliriz.
Ketebe yayınlarından çıkan “Amerikan Başkanlarının Karanlık Tarihi” kitabını Michael Kerrigan bu minval üzere yazmış. Kerrigan, dünyanın süper gücü olarak nitelendirilen bir devletin başkanlarına odaklanarak, aslında bu devletin ne gibi karanlık emellerle yönetildiğini gözler önüne seriyor.
Kerrigan, Amerikan başkanlığının yanında Amerikan başkanlarını da bir kurum olarak görüyor. “İnsanların bazı kusurları olabilir ama kurumların olamaz” düşüncesine sahip olan yazar, bir kurum olarak başkanların fiziksel ve ahlâki zayıflıklarını saklamak zorunda olduklarını belirtiyor. Bu iki durum da kitabın konusunu oluşturuyor.
Amerika Birleşik Devletleri’nin kuruluşundan bugüne tüm ABD başkanlarının yolsuzluk, dolandırıcılık, zina, aldatma, entrika ve siyasetteki aldatmalarını anlatan bu kitapta her başkan için döneminde çevirdiği dolaplar, ayrı bir başlık altında ele alınıyor. Üstelik her konu dönemin resimleri, fotoğrafları ve karikatürleriyle destekleniyor.
“Amerikan Başkanlarının Karanlık Tarihi” kitabı ABD tarihiyle ilgilenen ya da Beyaz Saray’da olup bitenleri merak edenler için vazgeçilmez bir kitap…
***
Thomas Jefferson (1801-1809)
Yabancı limanlara yapılan her türlü malın ithalatını veya ihracatını yasaklayan 1807 Ambargo Yasası’nı geçirdi. Ticarete ve endüstriye büyük zarar veren siyasi bir karardı.
Franklin D. Roosevelt (1933-1945)
İkinci Dünya Savaşı sırasında Japon kökenli 120 bin erkek, kadın ve çocuğu hapseden Başkanlık Kararnamesi 9066’yı imzaladı.
Richard Nixon (1969-1974)
Önemli toplantıları Oval Ofis’te, hatta Beyaz Saray’da bile yapmıyor, “175 numaralı oda”da yapıyordu. Gizlilik onun için bir zorunluluktu ve yaptığı bu toplantıların havası bir kabine görüşmesinden ziyade komplo kokuyordu.
William J. Clinton (1993-2001)
Monica Lewinsky ile yaşadığı “cinsel ilişkiyi” reddettiği için mahkemeye saygısızlık suçu işledi. Ortaya çıkan deliller yalan söylediğini kanıtladı.
