Uçurtmalar, Ağaçlar ve Çocuklar

Her çocuğun uçurtma uçurma, ağaca çıkma, doğanın temiz havasını içine çekme hakkı vardır ve bu okuyacağınız şehirde büyüyen, yolu pek

Kütüphane Anıları II

  Sevil Kuzu, şehir insanının kayıp çocukluğunda ki hüznü anlattı. Siz  hiç çocukluğunuzu kaybettiniz mi? *** Adımlarını hızlandırdı. Kahvehaneye giden

Mevlânâ’nın Rûbâîleri

Künye: Asaf Hâlet Çelebi, Mevlânâ’nın Rûbâîleri, HeceYayınları, İstanbul 2000. *** Son devrin büyük Fransız ediblerinden Maurice Barres, Mevlânâ’nın hayranlarındandır. Onun için: “O

Kütüphane Anıları I

  Annesi hep dağınıklığından şikâyet ederdi. Haklıydı, çünkü eve geldiğinde ilk işi önce yatağının üzerini, sonra da odasının geri kalanını,

Ruhun Dirilişi

Künye: Sezai Karakoç, Ruhun Dirilişi, Diriliş Yayınları, İstanbul 2005. *** Tabiatla insanın kaynaşmasında altın oran. Büyük şehirlerin insanı hadımlaştıran etkisinden kurtuluştur.

Zencefil

 “Onlara orada bir dolu kadeh sunulur ki, karışımı zencefildir”                      

Ben Yaşıyorum, Beni Duyan Yok Mu?

  Bugün 100. yaşıma girdim. Dile kolay bir asırdır yaşıyordum. Onca yıl kaldığım bu mahallede benim gibi pek çoğunu görmek

Hüzün, Görmek İstemediğine Dua Etmektir!

  Bakın bayım; hüzün ne yaşamaktan vazgeçmek ne de doyasıya acı çekmektir, yanılmayın! Hüzün, bunalımlı bir halde gezinip yüze ağlamaklı

Hiçlik Zirvesi’ne Tırmanmak

  Eşikte kalan sadece Ahmet Hamdi Tanpınar değildi. Yokluk âleminde varlığı ispat etmeye, yaşamaya çalışan bizler de birer eşik bekçisi