Yeni Evli Yazarımız Onur Peyk’ten Edebifikir’e Kapalı Mektup

Yazarlarımızın, yangından mal kaçırırcasına evlendiğini daha önce duyurmuştuk. Son kaybımız  Onur Peyk ise geçtiğimiz haftalarda evlendi. Ama hâlâ yazabildiğini ispatlamak

Aynadaki Ses

Onur Peyk, karşısına bir ayna koymuş ve gördüğü ile konuşmaya başlamış. *** Kısa zaman önce biriyle karşılaştım. Uzun suratlı, yeşil

İstanbul’da Osmanlı Mezarlıkları ve Mezar Taşları

İnsanların nereye ve nasıl gömüldüğü, yaşam kadar önemli ve anlamlıdır. Hele bir de ölüm inancıyla bezenen koca bir kültürün içinde

Kaçınılmaz Son

Edebifikir, bir yenilgi daha yaşadı. *** Dünyanın en uzak noktasının bir arşınlık mesafe kadar kısa geldiği anlar vardır ya, hani

Şehrin Çocukları

  Onur Peyk, hayatın içinden konuşuyor. *** Üsküdar İskelesi’nde oturuyordum. Şehrin ışıkları Boğaz’ın karanlığına karışmış, hava soğuktu. Şehir adeta kaskatı

Bedenle Mantık Arasına Sıkışmış Hayatlar

Onur Peyk, modern sahiplenmeleri yazdı. Sâhi bedenimiz kime ait? *** Ağustos ayının tam ortasıydı. Nefes alıp verdikçe yorulduğumu hissediyordum. Her

İnanç Turizmi

    Geçenlerde Eyüp’e gittim. Anadolu Yakası’ndan tarihi İstanbul beldelerine her geçişimde içim burkulur, kendimi yalnız hissederim. Bilindiği üzere Eyüp

Dünde Kalan Kelimeler

  Mümtaz abiyi mahalleden tanırdım. Biz meşeyle kuyu oynarken, akranlarıyla bir köşeden izlerdi. Gazoz kapağı için kavga edince de ayırır,

Girift

  Ahşabın ve yeşilin süslediği ince uzun, kıvrımlı sokakların boşluğunda kendimi bulduğumu sanırım. Her ne hikmetse, bu sokaklarla kendimi özdeşleştiririm.

Gecelerden Bir Gece

  Gece ölüyor her zamanki gibi gündüzün kollarında. Yeryüzünün örtüsü ağır ağır çekilmeye başlıyor. Herkes, dünden kalma hatıralarının katili olarak

Çiğdem

Beyaza bürünmüş evlerin arasından geçerken beyazın birçok renge uyum sağlayabildiğini, en önemlisi de bir anlama bürünmeye ihtiyacı olmadığını seziyorum. Üst

Çekingen Sabahlar

Küçüktüm. Sabah ezanının okunuşu içimi hoş ederdi. Hafiflerdim. Birinin beni adeta salladığını hissederdim. Ezanın tınısı gecenin yalnızlığı gibi biraz hüzünlü,

Kapı Eşiğinde Yaşananlar

    Söz uçar yazı kalır derler. Ya yazı da uçarsa ne olur? İletişime geçen söz müdür, kalp midir? Azizim