Bir peçe iner şimdi
Duvarlarımızın üstünden
Mahallemizin kızıllığını
Kuzeylinin ayıbını örter
Okyanus kenarlarında
İnsanların ellerini yakar
Kuzeyliler durmadan
Sonra hiç durmadan Beethoven
Biz “الشرقالأوسط”
Sesimiz genelde yedi oktavdır.
Karaçamlara yapılan akınlarında
Dağ sırtlarına yüklenen emaneti kutsamak
Son vazifedir
Güneşle birlikte biter ayin
Yaratılaşa dönüş başlar
Bense sığınmacılara has ağrımı
Beyazlara bırakıyorum
Güney Dakota’da halk
Güneşin kızıllığını sever de
Sen Leo
Turuncu sokak lambalarına aşinasın
Tutuşsa tutturduğumuz türküyle
Sararmış tütünler
Sıcak dumanların kölesi oluruz
Bayram ol hüsran olur
Akşama doğru Leo’nun kara bahtında
Bir “ن” eksik çıkar
Rıdvan Güngör
3 Yorum