Öksürdüm, yorgun bulutlar çıktı ağzımdan
asmalardan tırmandım rahmet için
kabul olunmayacak dualar doldu karnıma
insan aklımca bildim. Bildim aklımca.
-Yorgun düşersem şimdi başlayacağım
dedim, düştüm, muhtacım.
Öksürdüm, bir ayva zamanıydı
taze çiçeklerin elimde bıraktığı ıslaklık
dirseğime kadar sürdüm. Keskin kokusu göğsümü sıkıyor
arıyorum, kaybetmedim biliyorum.
Biliyorum, bir bebeğin topuk vuruşuyla kumdan çıkan suyu
çabucak geçen günlerin ömürden olduğunu.
Fırtına biçen bakışlarla geçiyor. Ardımca bıraktığım gölgeler,
ayak izleri, sayfalar
silinmiyor hiçbiri.
Süreyya Altunkara
