Ne mi oldu?
‘Olanda hayır vardır’ diye bir tasavvufi söz var. Her ne ki başa geldi, işte o başa gelende hayır vardır, sen ne kadar anlamasan da. O halde neden söylemeyelim; hepinizi kurşuna dizme isteğimizde de hayır vardı. Anladınız değil mi?
Bu arada gündemimize poçacı kız girdi. Ama anlatmayacağız.
Kitap pusulalarımız gümdür gümbür devam ediyor. Güzel geri dönüşler aldık. İnanın “eylem” diye bir kız ismi yok. Her nerede “eylem” diye bir kız ile tanışırsanız ona isminin “eylem” olamayacağını anlatırsınız değil mi?
Aydoğan K, bu ara yazı yazmıyor yine… Ah ah Bim poşetleri! Suçlu Bim poşetleri!
Bilmemenin verdiği huzuru merak ettik imrenerek. Her geçen gün ağırlaşıyoruz hayat karşısında. Yüzümüz kauçuk kapladı. Yaşam, her saniyenin bitimiyle hissizleşmek ve alışmaktır, yıllar aktıkça saçlarımıza anladık.
İsyan, her sabah uyandığında tek gayesi işe gitmek olan uyutulmuş ve uyuşturulmuş kişileri gördükçe umudunu kaybetmemekse âsi kalmış mıdır sizce?
Sulhi Ceylan’ı hiç sormayın. Hafakan notlarına ara verdiğinden beri halini hiç iyi görmüyoruz. Yazarak kafasını biraz dağıtıyor sanıyorduk ama meğer yazmak da işe yaramıyormuş.
Can sıkıntımızın bir gün azalacağına dair olan ümidimiz hepten azalıyor. Hayat işte, hayatın bahanesi…
Mehmet Erikli yine kayıp, kendisinin farklı farklı underground gruplarla takıldığını düşünüyoruz ama henüz elimize kanıt geçmedi. Geçer elbet…
İmam Gazâlî’nin akıl tanımını biliyor muydunuz? Gazâlî aklın iki anlamından bahseder: İlki, “nesnelerin hakikatini bilmektir” ki, bu anlamıyla akıl, yeri kalp olan bilme sıfatından ibarettir. Diğeri ise “bilgileri algılayan şeydir” ki, manevi anlamdaki kalbe tekabül etmektedir.
Sonra mı, sonrasını inanız biz de bilmiyoruz. Tek bildiğimiz hüznün kalbimize yakıştığı. Size de yakışıyor mu? Birlikte bıraksak ya kendimizi Kız Kulesi’nden denizin sımsıcak kollarına… Dibe ineriz inanın, dibe ineriz.
