ben bu köşelerin tutsağıyım
çok eski bir yitişten kalmadır gövdem
kendime baktıkça
dünyanın gelip geçen çağlarını görürüm
sanki göğsümden ağan bir güvercin
dehşetle çırptığı kanatlarıyla
haber verir size
güleceğim tüm açlığımla
üstelik ağlarken babanız göğsümün köşesinde
ben güleceğim ve bir çiçek sanki
ilkyaza hazırlanır gibi heyecanla
açacak pencerenizde
yağış anını bekleyen bulutlar gibi
toplaşacaksınız, yitişin o kahırlı sancısı
belirecek devinen kemiklerinizde
ve siz de öpeceksiniz dudağını toprağın
bir akşamüstü
İbrahim Hakkı Öztürk
6 Yorum