Yaranın Esmer Kızı

I.

-elif
duvar titredi
ve yıkıldı
ölümün mor rengiyle
gözleri göğsümde kapanmış
cesetler üstüne

II.

-mim
ölüm üşüten rüyadır
soylu yataklarda
tüm suretleriyle
öperken göğsümde
bir cesedi gözlerinden

III.

-nun
gök bir şehir ayinidir
kuşların göç zamanında
duyumsadım
çığlık gibi çökünce
dumanlı süvariler
mevsimine dağların

IV.

-elif, mim, nun
ey kutsanmış vakit
kan çağından geliyorum
ellerime işlenen hüzün atlasıyla
gömülünce iki ceset
parmağını yakan hatıraya

V.

adını anınca bir kavim esriyor göğsümde
çığlıklar akıyor damarlarımdan
bağışla elif
cellat baltasındaki ölüm benim
seni meryem
boynumun serin yurtlarında

VI.

elif
mim
nun
bıçağa dans eden yaranın esmer kızı
haydi durma
de ki
göğüne yükselirim bu gam gecesinin

İbrahim Hakkı Öztürk