I.
televizyonlar daha ince ve daha renkliydi
şehirler daha gürültülü ve daha ışıklıydı
-karanlıktı-
büyümüştüm
hem misketi hem bilgisayarı görmüştüm
dilimde nenemin öğrettiği subhaneke
-vecelle senaük yalnız cenazelerde-
nenem öldü ben okumayı unuttum
II.
korkuyordum
ya şarjım biterse
hepimizin hayatta en çok duyduğu cümle
-sabri ve aut-
III.
hayvan eti yiyordum
etimi etle besliyordum
çok renkli neonların arasında
mavi denize ulaşmak için çok çalıştım
deniz sarıydı
korktum kaçtım
IV.
o yoldan saptım çıkmaz değildi
cehenneme gidiyordu
ben arafa razı oldum
kıymık gibi bir şeydi
V.
çok sesli batı müziği karşısında tektim
sesim kısıldı
VI.
görmeden iman etsem
ebabillere selâm söylesem
biraz annemin rahmine dönsem
Raşit Ulaş Çetinkaya
(Yedi İklim, Şubat 2014)
6 Yorum