Temmuz

Çocukluğumun sarı sıcak günlerini bozduruyorum
bir nehir taşıyor, ay büyüyor, elmalar saçılıyor
eteklerinde bileniyorum bir azizin
Ömer! Ömer! Baban seni bekliyor

Yıkanıyor bir ırmak, yatağında
eski zamanlardan biri, anımsayacak oluyorum
dingin doğu bahçesinde bir aziz
yıkıyor bir şeyleri serin ve acelesiz
Ömer’i seyrediyorum

Temmuz içimde kesilmiş süt, kaynıyor
eski defterlerde kurumuş günlerin döküntüsü
gök taşıyor siyah beyaz bir filmden
bir rüya oluyor aziz belki hiç gelmeyen

S. N. Mıhçıoğlu