sen ki zulmün rengisin
bir karaağaç
gövdesinden yapılmıştır kalbin
bilenir sözün
göğsünde kurur sevmek
s ö y l e y e m e z s i n
adın gitmektir senin
sesime dehlizleri sunmaktır
ağmaktır gecemin penceresine
benim o ayazdaki gölge
suyun oyuklarında uyuyan ruhum
içimin dip sularında eskiyen cümleler
sen ki dudağında veda kutsayan
en başa
d ö n e m e z s i n
…
Zeynep Seyyah Ak
