Bakışlarımda, küflenmiş bir fotoğraf alev alıyordu
Yoruluyordum her sabah, sabaha şahit olmaktan
Bilmiyorum, neden eskiyor aynı gün, giydiğim elbiseler
Eve dönme takıntısı neden, rüya sona ermişken
Rutubetli alev, mutlu ölüm, erdirici günah
Vücudum hunharca kendime saldırıyor, neden
Bir saat neyi ölçer, kendinden başka
Kaç kapıdan geçmeli insan, doğduktan sonra
Farkım yok kimseden, ben de bin bir parçayım
Bir birin, bin parçasından biriyim, neden
Kopsun artık başlar boyunlarından, oyun bitsin
Çocuklar kocamış ihtiyarlara dönsün, sen de dön.
İnsan ayrıla ayrıla, yürekler ağızda
Omuzlar cılız tamam, dilin hükmü sorguda
Her isim, müsemmayı neden tüketir, söylesin biri
Kendi gölgemin dışına sıçradım, suçluyum, öldürün beni
Sulhi Ceylan
(Yedi İklim Dergisi, 408. Sayı)
4 Yorum