Kördüm,
Benden öncekilerin
Düştükleri çukura
Ben de düştüm.
Gövdemi rüzgâra tutup
Ruhumun dikişlerini söktüm.
Sonra bir ses: Tak tak!
Karşımda bin bir yüz: Kaygı.
Ne yapsam,
Gecelemiş gibi yorgun
Bir duygunun kollarında
Uykulardan uyandım.
Pürtelaş bir arzuyu
Saklarken tenimde,
Saldırdım kendime.
Haritasız ve kıblesiz kaldım,
Aldırmadım, içimdeki alev,
Yakıyordu sesimi.
Kötürüm iyilikler
Ve yepyeni kötülükler için,
Tuttum
Kaburgamın yarısını aldırdım.
Saklanmalıyım dedim
Kalbimdeki Hira’ya,
Düşmemek için
Kendimden aşağıya.
Tutmalıyım dedim
Göğün ellerini,
Bir nota olmamak için
Tek başıma.
Sulhi Ceylan
5 Yorum