Leyl IV

Kabuk küller ve tanrılar leyl
Göğsümde patlar o ilk hüzzam nakarat
Aşınmış ses kambur zuhurat ve gözlerimin pası
Keder kıyam alnımın hizası ve belirsiz bir dehşet
Ruhum rengine aktığında boş bir odanın kokusu
Uzun bir kefen gibi sırlanır sessizlik aramızda
Öyleyse neyim ben bütün bu çıldırmış şeyler arasında
Ruhumda antik bir ıssızlık sürüngenler dünyasında
Bul beni kaybolmuşum bir sırtlan boğazındaki ipim
Bir derinlik ve bir karanlık
Yüreğimizi kemiren düşmandan münezzehim
Hangi zamanın kanıdır ellerimdeki
Hangi günahın çamurudur yoğurduğum
Beni kalbine mahzen mi kıldın leyl