kemik

ve kemirdi kağıdı yorgun güveler
aç bir mıhrızlıkla gölgelerin beyazında
bir denklem
çivilendi gök yüzüne altın mıhlarlarla
gök kırıldı
yarıldı aynalar anneler ağladı aydınlığında sabahın

gözlerin bir başka güzel mavi giyince
sana özel bir başkalık
bu bende bir deli mızrağı
sen de asaların ayak ucu çıkmazı

uzun zamandır ilk defa geldim ziyaretine
kapın kapalıydı kilit üstüne kilit sürgü üstüne sürgü
açsan da yok cesaretim açmasan da baştan belli ahmağın tekiyim
bu yüzden asmalar kuru
kirazlar sarı bu sene önlerinde çocukların kırmızı gömlek lekesi
aç kapını korkularım âzad olsun
en azından başımı koyayım omzuna papatyaların
aç öyle bakacağına zamanın mavi deliklerinden

çellik çomak oynadığım günler uzak
gel kaldırma kaşlarını bu berraklık ikimizin iksiri
ben ezelden bilirim tadını elmanın sen de bilirsin
lezizdir her yasakta bir cazibe elma en güzeli
saçların bahar gazeli renginde bu yüzden esmersin
hadi saklama
kim olsa ısırırdı mesela sen ısırmadın mı
ısırmadınsa işin ne ellerin arasında hoş geldin
bir çuval incirin kalsın sende sakla bir kenara

kırbalar kuru kokusu suya sinecek doldurursa cilveler
güveler ortalıkta başıboş
kağıt güvercinlerin ayak ucunda mos mor
sonra yine gözlerin
ve gözlerin
bu kadar güzel oluyor mavi giyince
tam da senin bir başkalığında
gördüğünü söyle içimi
sana bir ömür armağan edeyim ben de

Fazlı Bayram