Kazıttım Kumral Saçlarımı

Say ki kıyamet kopmak üzere
İsrafil’in elinde sur
Dön

Göklerin kapısına asıldıydım, yüzüme koyu bir gölge indiydi

Elimde bir karadelik -ne acı-
Üşür varlığımın dört bir tarafı
Hayat ki sapmalar gittikçe alçalmalar
Döndüm durdum da kumral saçlarımı kazıttım

Kestim kalan yıllarımı olan oldu
Kötümserim, sisliyim, sarmaşığım
Kurusun giderken sallandığım el
Sen yine esişinden öp bir rüzgârı

Hayretler içindeyim bir el sallamasını
Bir hayat ile ödeyene
Öldüm de öldüm yıllarımı biçtim
Dön

Sulhi Ceylan

Yanıtla

longvecihi , 01/11/2015

bir kuş gibi okudum bu şiiri. ben şiirden ne aldıysam sen de bu sözden onu al sevgili hocam.
Yanıtla

Beklenen Şarkı , 29/09/2015

Mars’ta su bulunsa ne yazar, kumral saçlarımı kazıttıktan sonra…
Yanıtla

elmas , 05/09/2015

Sen esişinden bir rüzgârı öpmesini isteme abi o seni kupkuru ellerle bırakır
Yanıtla

yeşilçam müdavimi , 03/09/2015

Yansın, yakılsın, kahrolsun modern şiir, sevmiyorum, sevemiyorum, sevemeyeceğim işte…
Yanıtla

ufi , 02/09/2015

Bize soluncan delikleri lazım
Yanıtla

Rakiyye , 02/09/2015

İçimizin kalabalığına Afili bi manifesto. Güzel, hatta fevkalade.
Yanıtla

İbrahim Hakkı Öztürk , 02/09/2015

”Elimde bir karadelik -ne acı-
Üşür varlığımın dört bir tarafı”

Seni kanatana teşekkür mü etmeli!
Yanıtla

yuttuğum bıçak , 02/09/2015

Şiir iyi. Böyle iyi. Böyle de iyi: Sen yine esişinden öp bir rüzgârı.
Kötüyüm, yarayım, sızıyım.

DİĞER YAZILAR