kangurunun kı’sı

tam iki üç dört bin yıldır
güvenli bir yer arıyorum kendime
oraya buraya şuraya bakıyorum
durmadan arıyorum
hayır, burada da ölünebilir
etrafımı çeviren duvarlar üzerime yıkılabilir
ben hiç kalkamam altından üzerime yıkılan şeylerin
nefessiz ve kıpırtısız kalırım öyle
tehlikeye boyanır her yer
binlerce yıldır bu böyle

bazen
ama çok bazen
yani genelde demek istiyorum
geceleri özellikle
hüzün bir sarkaç olur ay şeklinde
aklımı almasın diye gözlerimi kaçırırım
şaşı sanırlar bana bakanlar
ki çok azdırlar
onlara sessizce anlatırım
bizi hipnoz etmek istiyor tanrı!
bana inanmazlar ve artık yokturlar

inanmayanlara bahsetmem çürüyen portakallardan
tekerleme sanırlar bahsedersem
zaten insanlar iki üç dört bin yıldır hep sanırlar
tanrım.
onları bağışla
onları bağışla ki aklıma delil bulabileyim
onları bağışla ki…
duvarlara güvenebileyim

daha derin ve daha serin
daha kavi ve daha mavi
gökler ve denizler
sıcak kumların hayali
yaza binlerce yıldır kırgınlar

parmaklar ve patatesler arasındaki bağ
kağıda resimler baskılamak
neşeyle ve çocukça
böyle ipler üzerine kuruludur yaşamak

yine de avucumda bir intihar
karınca şeklinde ve kımıl kımıl
onunla ne yapacağım bilmiyorum
bir cevap arıyorum
günlerden pazartesiertesi
yaza rağmen soğuk
soğuğa rağmen ellerim terli
bir soru sormuştum iki üç dört bin yıl önce
hâlâ soruyorum

hepimiz mecburuz yaşamaya bu şartlar altında
ya da her şey sarpa sardığında
su içmeye mecburuz
pencereden bakmaya
çiçekleri sulamaya
taşları saymaya
hiç gerek yokken hem de
yürümeye
durmaya
uçmaya mecburuz
ipler gerildiğinde hatta koptuğunda bile
güzel tanrım
ne çok şeye mecburuz

noktaları birleştirince ortaya bir saçmalık çıkacak
kanguru diyecekler bu saçmalığa
kı harfine geçmiş çocuk
tanrım çocuğu da bağışla

şadiye sare kaplan

 

DİĞER YAZILAR

4 Yorum

  • Hazel Hatice Turna , 18/09/2024

    Güzel …
    Bunu yorumları okuyunca tekrarlamış oldum biraz
    Gökler ve denizler…
    Ölümden sonraki sonsuzluğu anımsattı ve sakin deniz güvenliği…
    Kanguru’nun kı’sını anlamadım.
    Bir şeyi anlamamak mutlu etti. Ama bilmeyi isterim elbette. Dünyadaki mecburiyete gelince zindana girenlerin en çok yaptığı şey yürümek,düşünmek,ağlamaktır heralde. Tabii en insani olan hareketler…
    Bundan sonra aklıma gelen ilk şey tekâmül oldu.
    Şiir için teşekkürler…

  • Feyyaz Kandemir , 02/09/2024

    Çok güzel! Şadiye Sare Kaplan’dan beklediğimiz o vurucu şiir nihayet geldi. Artık bu seviyenin altına inemez, inmemeli. Daha güzellerini de yazacağına inanıyorum.

  • Cüneyt Dal , 02/09/2024

    Ne güzel, ne sade, ne yoğun, ne derin, ne tatlı, ne acı… Çok teşekkürler, şiire ve şaire!

  • Bahadır Dadak , 02/09/2024

    10 numara şiir!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir