Eski

Bir kıta kadar eskiyim artık bakın.
Öğütler öğüttüm değirmenlerimde.
Tavşan pasta yanında zafer gazozu
değildir,yaşamak ey insanlar!
Meryem olmadan beklemeyin,
yazın portakal ve kışın üzüm.

Hayır, uygarlığa kıyacak değilim yoktan.
Süt dişlerimden bir gerdanlık daha
bağışlayayım dünyaya ki affedin.
Hatta kurban edeyim sehl-i mümteniye
Allah’ı kendimce severkenki cengimi.

Öfkemi metaforlarla seyreltiyorum
“Asrı milenyumun anâsır-ı erbaasıdır
beton, kibir, elektrik ve plastik” diyorum.
Böyle laflar iri durmuyor artık nasılsa
hiç kimsenin ağzında.

Belki bir kıta kadar değil tamam
ama eskidim tamamlanamayan bir hikâye kadar.

Gülsün Bayar