sevmek
her baktığımda gördüğüm
her gördüğümde kaçtığım
korkunç boşluk!
sen yaşadıkça tuhaflaşan sabahlara uyandım
dilimde ölümü seçen heceler var
sabahlara ısmarladığın
derimde umudu bir günah gibi
nefesimde kefeni bir bıçak gibi
taşıdım kahrolası seni
seni öldüresiye imledim
bu gerçek değil bu gerçek değil
tamamlanmamış bir hayat sana
sana daralttığım yüreğim
sana okunmayan bir harfin kederi
sana ters çevrilen bir kum saati
işte kendim
işte senin o kaskatı ispatın
Sulhi Ceylan
(Yedi İklim Dergisi, 314)
2 Yorum