Prof. Bedri Gencer’in 1991 yılında yayımlanmış bir şiirini Edebifikir okurlarıyla paylaşıyoruz.
***
her bahçeye aşina yolcu
ne biriktirir ömründe
hüzünden başka
limanda uçuşan martılar
denize kavuşur hasretle
titrer ve düşer sonbahar yaprakları
adresini aradığım kentlerin
en yabancı ıssız yorumu
geçiyorum bir mezarın önünden
aşklar ve ölümler birbirine karışıyor
/bu kentte herkes yaralarını gülle sarıyor/
ellerimde çiçek izleri
yaklaşıyorum gözlerindeki belirsiz cümleye
öksüzlerin tanımladığı o duygu
kuşları uçuran yaşama sevinci
aşkının maviliklerinde
başlıyorum yeni bir öyküye
unutuyorum tüm günahlarımı
kutsal ödevlerimi
veya yarım kalmış bir rüyanın kıyısında
gözden geçiriyorum tüm yeminlerimi
yaşamak adına edilmiş
mezarların serin gölgesi
bir gün sen de geçersin bu bahçeden
incecik karların yağdığı
Aşiyan
Bedri Gencer