Bütün umut raylarımı söktüler
Bir takımadamlar gölge gibi sessiz.
Yıldızsız ve aysız bir gecede
İçime katran ve zift döktüler.
Geçti üstümden ağır
Silindirleri korkuların
Asfaltlandı içim
Kaldırıldı duraklarım
Ben şimdi hiç görülmemiş otobüsler beklerim
Sevinçler ötesi garajlarda.
Sedat Umran
