dökülmüş de bir su toplamaya çalıştım
bahardı ses tellerim bağladım bir bağlamaya
oturup uzun uzun ağlamaya
yabani otları sökülen bahçeyi ağrıdım
kelleşince gövdesine yabani ot aradım!
bir makasın kesiğine kapanmış kumaşı anladım
bir kağıdın yırtığına kapanmış mürekkebi
kesilirken bir ağaç
akandım
yaralanmış bir kurşuna
bakan
kırık bir bardağa sarıldım
o kanadı
ben kandım!
çatlak bir aynayla uyudum
dağılmasın diye
ne çok durdum
kendimde
bir şiirde tamir oldum
kaç şiiri bozarak
bir yıkıntıdan bir briketi aldım
yıkıntıyı aldı benden bir briket
bir serçeyi doyurdum
sıcaklığımı duyurdum
bir kediye
Mustafa Ergin Kılıç
(Kurgan, 15)