Gitgide köreldiğim bir akşamüstü
Kınında birkaç ses
Ve ben o kadar yokum ki
Perdeyi kornişe bağlayan zımbırtı benim adım
Bilinmeyen
Çok tanıdık.
Şimdi buralarda bir rüzgâr esse
Ben pencereyi açık unutsam
Toprağın bağrını açışı gibi açsam üzerimi
Ve üzerime yağsa ne varsa düşlerden
Sorarım sana bey amca
Filizlenir miyim? İçimde solucanlar mı gezer?
Korkma, onlar nemli ortamı severler
Bense bir Afrika kadar kuraklaştım
Solucanlar beni ne yapsın.
Kara kutum elimde çok sokak gezdim
O günden dönerken çıktığım yokuş
En iyi inişimdi
Üşümesin diye ekvatora konan bir kutup ayısı
Kaç gece deliksiz bir uyku uyuyabilirdi?
O bendim
Evet, evet bendim
Üzerine çığırtkanlık yapışmış bir karga
Taşıyan dalı ağacın
Çok gördün, çok tanıdık bir ağaç adım
Bilinmeyen.
Bey amca kara kutuma iyi bak
Gitgide köreldiğim bir akşamüstü
Onunla adım atacağım bir şehir
Sence gün doğurabilecek bir akşam mıdır?
Onu beyaza boya.
Volkan Kaleli
