Edebifikir, minimal öyküyü canlandırmaya devam ediyor.
Ömer Ertürk ses verdi; Kalbin Kıblesi…
***
İhtiyar adam namazı bitirdikten sonra ellerini semaya kaldırıp dua etmeye başlamıştı ki, sekiz yaşındaki torunu yanına sokulup;
– Dedeciğim; Allah gökte mi, neden ellerini havaya kaldırıyorsun, diye sordu?
İhtiyar tebessüm ederek torununu yanağından öptü ve;
– Arş duanın kıblesi, yüceliğin simgesidir, Allah zamandan ve mekândan münezzehtir. Allah mümin kulun kalbinde Basîr ismiyle tecelli edendir, dedi.
Çocuk gözlerini dedesinin kalbine çevirip tebessüm etti.
