Arka Bomboş!

“Arka bomboş” cümlesiyle irkilip kendime geldim. Çevremi kolaçan ettim ama nafile. Bomboş değildi, bilakis arabanın arka kapısının önündeki küçücük boşlukta on bir kişi durağımızı bekliyorduk. Muhtemelen yanlış gördü, diye düşündüm. Bir durak sonra, otobüs yolcu almak için durduğunda, ön kapının önüne doluşan yolculardan içeri adımını atan biri aynı netameli cümleyi kurdu: “Kardeşim, arka bomboş, ilerlesenize!” Kendimden işkillenmeye başladım. Acaba ben de mi bir sorun vardı. Boş ve dolu kavramlarının anlamını mı unutmuştum. Kendime sorduğum sorularla savaşırken, adamın arkasından otobüse binmeye çalışan bir genç daha bağırmaya başladı: “İlerleyelim, arka bomboş!” İçimden lahavle çekiyor bir yandan da etrafımı kontrol ediyordum. Hayır hayır, hiç boş yer yoktu hatta akraba olma tehlikemiz bile vardı. İşte ne olduysa o an oldu, otobüsün şoförü ayağa kalkıp arka tarafa doğru döner dönmez “Niye ilerlemiyorsunuz, arka bomboş, sağır mısınız!” deyince birden içinde bulunduğum otobüsün arka tarafının genişledikçe genişlediğini fark ettim ve o andan sonra her durakta yolcu almaya başladık. Otobüs doldukça doluyor ve arka taraf da genişledikçe genişliyordu. Fakat arka taraf genişledikçe ben daralıyordum. Değil elimi, bacağımı dahi kıpırdatacak yerim kalmamıştı. Ve biliyordum, arka bomboştu. Bu kadar kişi yanılmış olamazdı. Ve dilimle tekrar etmeye başladım: Arka bomboş, bomboş, bomboş…

Otobüs ne zaman durağa vardı, işte o zaman dünyanın arka sokaklarının otobüsün arkasından farklı olmadığını gördüm. O bir türlü doldurulamayan boşluktan dünyanın farklı arka caddelerine doğru seğiren yorgun kalabalığın her Allah’ın günü sadece boşluk doldurmaya yarıyor zannedilen gövdeleri şunu anlatıyordu: Darlaşan mekânlarımız değil, insanın insana bakışı. Yoksa bu kadar tıklım tıkış insanın göz göre göre otobüs arkalarında yok sayılması başka nasıl açıklanabilirdi ki?

Sulhi Ceylan

DİĞER YAZILAR

7 Yorum

  • Yardımcı hakem , 27/12/2018

    “İnsan, gittikçe daralan dünyasında neden mutsuz. Herkes artık gereğinden fazla büyüyor da onun için mi?”
    C.Zarifoğlu

  • Kurbağa , 15/12/2018

    Acaba bomboş bir otobüste benden ücret almayan şöför amca tıklım tıklım bir otobüste insanları arkadaki boşluklara ittiriyor mudur?

  • Zeyneb , 13/12/2018

    “Ben seni duyuyom kanka!” Hafif sarsılmalarda insanların birbirlerine çarpmayacakları ölçüde dolabilmiş bir belediye otobüsünde seyahat edebilmenin huzuruyla orta havuzda yerimi aldığımda hemen arkamda duyduğum bu söz ile ister istemez bu hikayeyi hatırladım. İki genç kız, birlikte seyahat ediyorlar ve biri bir yandan kulaklığını kulağına yerleştirip müziği neredeyse sözlerini anlayabileceğim kadar yüksek sese ayarlarken bir yandan da arkadaşına bu cümleyi söylüyordu. Arkadaşı ile sohbet etmeye de devam ettiği yolculuk süresince kulaklığın en az biri kulağındaydı. Ah, dedim, Sulhi Ceylan bir otobüste denk gelen insanların üzerinde düşünülmemiş cümlesine kafa yoradursun, burada arkadaşlar birbirini görmüyor, duymuyor. Arka değil, “kanka” bomboş, heyhat!

  • Minibüsten atılan yolcu , 13/12/2018

    Yav tamda bugün noldu Sulhi hocam, biliyor musun?

    Minibüsün anca son basamağına sığabildim, üstümede kapı kapanınca iyice sıkıştık. Sonra biraz ilerledik. 2 yolcu “herhalde geldik” deyip inmeye karar verdiler. Bende yol vermek için inmek durumunda kaldım.

    Fakat indiğim gibi, minibüs, başka yolcular tarafından doldurulunca ben oracıkta kaldım.

    Sizin gibi meseleyi filozofik şekilde toparlayamadım ama şu nokta dikkat çekici; içerden 3 genç indik, bizim yerimize 3 teyze 1 abi bindi. Demek arka taraf boştu.

  • Nihas remo , 12/12/2018

    Yine binişinde boşluğu iddia eden her biri, arkaya vardıkça sonraki durakta binen bir yenisi tarafından boşluğa itiliyor, adeta yok sayılıyordu.

  • İhsanbul , 12/12/2018

    Sulhi Hocam, kendimi devasa bir boşluğun kalabaliginda hissettirdin beni.

  • BENCE YOK , 12/12/2018

    LEYLANIN BUNDAN HABERİ VARMI

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir