çift kanatlı bulutlar bir meltem ısmarlar geceye
kafatasımın sol alt köşesinde
ebediyete yazılmış mektuplar
soruyorum
kim inceler estetik bir şekilde
kum tanelerinin yardım borusunu
kim fakir mahallelerin küfür kokan nefeslerini boğazında hisseder
mayası tutmaz, terazisi soyut mermerlerle yüklü insanlar
çek defterlerine kaç sıfır eklersek bırakır dünyanın boynunu
ben diyorum ki sıfır
savaşta etlerinden koparılmış
kaç umut birleştirebilir
bu suallerim elbet kaçıracaktır dünyayı
gizli, karanlık köşelerde ağlatacak
vatanperver neferlerin bozgun anındaki gibi
kıracak, dağıtacak, ricatsız koşturacaktır
yaprakları barış zamanı zırh eyleyen hayat
dallanıp budaklanıp, taraf değiştirip
çelikten omurgamıza boyun eğer mi
olmasın böyle, kalmasın zaman
zincirlerimizi köle ruhumuzla cilalayıp
sürelim önüne bağımsızlık geveleyen kim varsa
hayat kuklacıdır bunu bilsin insanlık
tüm ipliklerim feda olsun
elimi boğazıma götüren kuklacıya
ey her adımda boynumu kütleten hayat
duruşmasız kaç ceza verdin söyle
kerpiçten kurulmuştu hayaller
şu günahsız nebinin
süt dişini çıkaran iradenin
gözleri önünde
kim çıkacaksa çıksın, hedef göstersin gözleri
günbatımını zafer sayan ordular
damarlarımda adaletle fokurduyor
Bahadır Mert Demirkazık
1 Yorum