15. Bardak
Benim için en zor şey ölüm hakkında düşünmek. Ondan daha da zor olanı ise ölüm rabıtası yapmak. Oyun oynar gibi değil ama, gerçekten ölür gibi… Eğer bunu hakikatiyle yapabilirsen belki o zaman en çok çiçeği neden yaşayanların değil de ölülerin aldığını anlarsın.
16. Bardak
Ölüm… Bizim gibi faniler için en büyük muamma. Her şey yerli yerinde ve vakti geldiğinde olmalı. Öyle olursa “hepsi tastamam oldu” diyebiliriz. Buna ölüm de dahil. Belki de en çok ölüm dahil. Vaktinde gelmeyen hiçbir şeyin önemi yoksa eğer, biz öldükten sonra gelen çiçeklerin de hiçbir anlamı olmamalı. Hepsinin yeri çöp olmalı. Çünkü tabutların ışık geçirmediği gibi mezar taşları da çiçeklerden anlamaz.
17. Bardak
Necip Fazıl Kısakürek’in Bir Adam Yaratmak piyesindeki ana karakter Hüsrev için “Ölüm, onda bir fikri sabit olmuş” der bir başka karakter. Bugün ve her gün kendimi Hüsrev gibi hissediyorum. Hüsrev gibi aklımın ve gönlümün hududu Moğol ordularınca harap edilmiş gibiyim. Neden nefes alıp verdiğimiz demde baharımızı, bahçemizi talan edenler öldüğümüzde toprağımıza çiçek eker?
18. Bardak
Hüsrev Bir Adam Yaratmak piyesinde en yakın arkadaşı Mansur’a “Senin yanında gömleğimi yırtabilirim değil mi Mansur?” diye seslenir. Her insanın hayatında bir Mansur olmalı. Neticede hepimiz fani varlıklarız. Yarın bir gün göleğimizi yırtmak isteyebiliriz. Ya da ölebiliriz… Nihayetinde bir dervişin salâsıyla da ölüyor insan, bir dostun ya da sevgilinin vedasıyla da. Demek ki kolay olan ölmekmiş. Zor olan ise yaşamak.
19. Bardak
Yaşamak zor zanaat. Ne kadar çok yanlış kadınlar doğru adamları sevmiş! Ne kadar çok doğru adamlar yanlış kadınlarla evlenmiş! Atilla İlhan şiirlerinden fırlamış şiir gibi kadınlar gördüm; doğru yere, doğru adama düşseler hayatı cennet ederlerdi. Bir Sait Faik hikayesinde karşımıza çıkacak kadar iyi adamlar tanıdım, doğru kadına denk gelseler, onları mücevher gibi işleyecek, değerine değer katacaktı. Fakat hiç böyle olmadı. Hep şiir gibi kadınlar şuursuz adamlara yâr olup gitti. Şair gibi adamlar da şiirsiz, kafiyesiz, düzensiz kadınların elinde mum gibi eriyip bitti…
20. Bardak
Bazı şiirler vardır sadece başlığı okunabilir. Bazı şairler vardır ve onların şair oldukları yaygın bir kanı, genel bir edebiyat dedikodusudur. Gerçek şiirler ve gerçek şairler ise farklıdır. Nasıl mı? Hakikati kucaklamış bir şairin şiirini yarısına kadar okuyabilirsin ancak. Zira şiirin tamamını okumaya yeltendiğinde daha son mısraya gelmeden kendini unutmak istediğin bir insanın kapısında bulursun.
21. Bardak
İnsan, içindeki yangını söndürmek ümidiyle kitaplara, şiirlere, şairlere sarılır. Ancak bilmez ki bazı şairler, bazı şiirler ve bazı kitaplar içinizdeki yangını söndürmek şöyle dursun daha da alevlendirir ve büyütür.
22. Bardak
Bir şair çıkar ve bir şiir yazar. Sen de gidip o şiiri bulur ve okursun. O andan itibaren bildiğin her şeyin yarısı yalan olur. Kalanların yarısı efsane yarısı da keder olur.
23. Bardak
Şimdi bu kadar şekersiz ve demli çayda ne anlattım ya da bir şey anlatabildim mi diye kendime soruyorum. Sonra dönüyorum o bahsettiğim şairlerden birisinin bir dizesini okuyorum: “Ağlamak ki zekatıdır, tüm anlatamadıklarımızın.” (Cahit Zarifoğlu)
24. Bardak
Kederi ve hüznü en çok şiirlerde ve şarkılarda bulursun. Zira insan yaşadığı acıyı uzun uzadıya anlatamaz. O yüzden şiire, şarkıya saklar hüznünü. Meraklısı da gelir, bulur, dinler, emanet gibi onu alır ve sonrasında da yıkılır. Şairin dediği gibi: “Yıkılmak binaya mahsus bir şey değil ki, Züleyha. / Bir insanın, bir cümle ile yıkıldığını gördüm ben.” (Cahit Zarifoğlu)
Davut Bayraklı
1 Yorum