Abdullah Karaca’dan ince dokunuşlar…
***
Göz neydi?
Kalbe açılan uçurum…
Şüphe neydi?
Ayakkabı içindeki çakıl taşı…
Özgürlük neydi?
Teslim olmak…
Soğuk neydi?
Ayaklarının değmediği yer…
Özne neydi?
Cümlenin kalesi…
Beklemek neydi?
Bir ömür…
Anadolu neydi?
Dünya’ya ikram edilen insanlık…
Tirat neydi?
En büyük öfkelerimiz…
Telefon neydi?
Bir gerilim nesnesi…
Yalnızlık neydi?
Çayı kendimiz doldurmamız…
Barbar neydi?
Taşı evine atan; kalbine…
Alkış neydi?
Ellerin yorulması…
Hatıra neydi?
Kanatan…
Sanat neydi?
Bir kar kristali…
