Suyum Unum Buğdayım

Ben bir iyiliğim, diyorum
Yitiklik duygusundan doğan.
Çoğalmak istedikçe azalmaktan alırım
Güzelliğimi.
Seçilmiş bir yalnızlığın içinden
Seslenirim mahcup ve özgür;
Sevdiği herkesi bir kedere
Dönüştüren kalbimle.
-Karlı bir boşluğa inen gece
Çocuk kalır odamın yanında.-
Kalabalığı kanıt gösteririm
Kalabalığın kendine:
Hiçbir yakınlık hiçbir hayale
Su taşımaz
Buğday olmaz
Un vermez…

Kendini sevmeni süsleme
Diyor, kitaba bakan dostum;
Bencil bir acısın sen.
Kimseye sezdirmeden gülümsüyorum
Kalbimdeki kalabalığa.
Öyleyse neden odama düşüyor
Çekilen her perdenin yalnızlığı.
Ağzının pasını
Topuklarından aldığım çocuk…
-Suyum, unum, buğdayım-
Herkesin başkasını konuştuğu
Bu aynalar pazarında
Seni kimselere
Söylemeden öleceğim.

Şükrü Erbaş

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • Sophia , 04/08/2013

    “Herkesin başkasını konuştuğu
    Bu aynalar pazarında
    Seni kimselere
    Söylemeden öleceğim.” Ne denebilir ki şimdi…

    • buğdayım , 07/12/2023

      aynı dize vurdu beni de tam yazacaktım baktım zaten yazılmış.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir