Sert Bir İklimden Parmaklarıma Kadar Sinen Hasret

tüm bentlerden koştum aslanlar gibiyim
koştum da geldim demek için insan koşar evet koşmak
bütün icraatların tek mülhemi elzemi nikbini
kendimden geçerek koştum koştum da geldim
içerimde savaş külleri ve daha nice malzeme
bir ecza deposu gibidir gözlerim bunu incele

sığ bir denizden arınmış gibi gözlerin gelir
gözlerin ben sayarak ilerler tüm viyadüklerden
şehrin varoşlarından iner de yükselir yamaçlarına
intikam derim hasretin bir diğer adı da hesaplaşmak
kendim derin kuyular içerisinde bir ışık gibi belirgin
dualar ediyorken derim ya rabbim

ellerime kıydım uzak bir haritayım şimdi
kendi ülkemin açıklamasına lejand

göğü besleyen şairler düşer aklıma
gök ekin der kendimi beslerim ne mümkün
kalkar bıçkın yaralarımı açarken gece düşer
istemsiz bir vuruş şeklidir şimdi yaşamak

kendime ücra bir yermiş gibi şakaklarımı dövdüm
düşüncelerin tüm kasvetine ağır döğmeler
kendi küskünlüğüme bir cidal bulamadım

yenilmiş seraba içli bir türkü
gibiyim oysaki yarım yamalak
kendi sesimden sesine
değmek için

 

Bilal Can

 

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir