Mesafeye bir baktım
Peşime düştü toprak
Ellerinde sevimli bir yaşamak
Ayrılıvermiş yuvasından gözleri
Artık istese de ağlayamayacak
Sirklere salınan atların gerçekliği
Kurban gitse de bir reklam kampanyasına
Son turnesinden dönen âşığı
Ele verse de sahne makyajı
Veda edemeyecek kumpanyasına
Bile bile bittiğini inandırıcılığının
Her perde kapandığında
Bir yenisi eklenecek üst üste yığılmış finallerine
Ve son
Bu da bir parçası olacak yalanın
Show must go on
Hayvanat bahçelerinde mutlu zebralar
Geceyi gölgeleyedursunlar gövdelerinde
Mezarlık kurtları
Elmalardaki soydaşlarından hep bir adım önde
Bir karış gecede olacak
Ayna
Uzanıyorsa alnına insanın
Bir namlu soğukluğunda
Ve tümör ağrısına tutuluyorsa
Karanlık tarafını kusan öteki yanı insanın
Varsın gebeşler göbeklerini kaşısın
Maslow apartmanının beşinci katında
Doğurup dursunlar kendilerini kendi ebeliklerinin maharetiyle
Biz gibilerse
Geceyi
Mutlu zebralar gibi gövdelerinde kirletenler
Bir saralının not düştüğü yeraltından
Kendimizi aldırmanın günahını
Ismarlayıp kendi ellerimize
Kaldıracağız avuçlarımızı göğe
Bekleyenlerden olmak için
Temizlenmeyi
Ne iyi
Yaşasaydı da görseydi denebilecek tüm kalabalıklarımız
Geride bıraktıklarımız değil
İleride
Hemen şu köşeyi dönünce
Bizi oracıkta bekleyenler olacak
Olacak işte bir karış gecede
Hep bir adım önde
Sahiplenici cami avluları
Bizler
Sirklerde semirenler
Mutlu zebralar
Mezarlık kurtları
Son olmayan alkışlı finallere
Reddiyeler çekip
Isıracağız
Tepeleyeceğiz aşığı
Ve temizleyeceğiz kendi ellerimizle yüzündeki sahne makyajını
Avuçlarımız göğe yapışık
Beklerken temizlenenlerden olmayı
Cüneyt Dal
