Övgü

Varlığımın kıblesi yüzündür. Bunu iyice biliyorum.
Yaşamak kaygan bir zeminde yürümektir, bunu da.

Sabıkalıyım karanlığa balta sallamaktan, yurdum yok.
Gözlerimde bıkkın bir uyanıklık, kaygılı bir bağlanma.

Putperestler meclisidir çarşı, ben seni arıyorum.
Bir Besmele çekiyorum, uzuyor ellerim, tutuyorsun.

Dilimdesin sürekli, işte burada, yepyeni
Dudaklarımda şifa buluyor harfler, tekrarladıkça ismini.

Buraya bir belirsizlik bırakıyorum: Umut.
Saçlarının kıyısında yeni bir uykudan uyanmak.

Meçhulün eşiğindeyim, saat bir bıçak
Bölüyor zamanı küçük küçük, tik tak…

 

 Sulhi Ceylan

(Yedi İklim Dergisi, 364. sayı)

Resim: Zhou Yangsheng

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • lisan-ı münasip , 29/07/2020

    Kaleminize ve gönlünüze sağlık Sulhi Bey…

  • A.b , 28/07/2020

    Şahane!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir