k harfinden gülümsedin sen sesinde zakkum ağaçlarının salınışı
hiç parasız kaldın ve söylemedin bunu yüzümüze bir burjuva gibi
oysa bizim safımızdaydın ve bu hayallerle hayallerimiz aynıydı
algılamıyorduk açtık kendimizden geçmiştik öpüşen ellerimiz vardı
şarkılar söyleyen ya da söylediğini sanan dudaklarımız
sesimize ilişen bu çığırtkan nara
bu ara
bu ağrı
bu tatvan batman bu bilmem hangi deniz kıyısı bu işte durmadan
durmadan çarpa çarpa diyarbekir yolunda ilerlerken görmelisin
görmelisin mesela adıyaman türküsündeki sesin titremesini
bir güzele zebun etti bize işte gönül
asi kıvrımında orhun ve selenga ırmakları
dişimize dokunur bir kertiği alamadık hâlâ şarkıdan
kapılmıştık viyadüklerde otobanların o uykulu kamyoncuları
o uykusu gelmiş o ardında hayatlar getiren ve götüren otobüslerde
bu yüzden belki de bu yüzden bir yol şiiri gibi beslemeliyim içimi
gidişe hazır mısın birlikte
gidişe yani o kımıltılı minik harekete aslında de gibi saklar içinde
bir teşviki bir hazırlanışı bir direnci duvarlarla
duvarlarla marşlar söyleyerek marşlar bütün kanımızı delişmen
marş dinleyen yok artık bu devirde biz eski tetikler eski terlikler
eski eskiler biz bir baltaya sap yok buna şahit tutmayacağım sizleri
biz bir cim gibi dal gibi ha gibi salınır ve çıkarız rüyanızdan
rüyalarınızdan adım başı bir çocuk gibi ölerek bir kurşuna gelerek
biz maldivlerden değil madagaskardan değil torontodan değil
çölden suriyeden gazzeden ısrarla balkanlardan yani kendimizden
yani apansız düşen bombaların yurdundan yani yudum yudum suyu
yani kerbalayı şimdi zülfikârı şimdi sapanı ve taşı şimdi yumruğu
geldik ve yoğrulduk biz tatil ülkelerinden değil disneylanddan değil
westernden değil biz çöllerden geldik bir çöl besledi bizi çöllerden
esmer tenimizle modern insana söyleyeceklerimiz var
bu yüzden de buradayız işte
belirtiriz.
Bilal Can
1 Yorum