XI
Madem köpekleşebiliriz sonuna dek gidelim
Haydi tut elimi gidelim
Fizan’a kadar Bağdat’a kadar yürüyelim
Sesimiz dişilerden fırlayan bir ıslığa
yüzümüz kürece çalana
papuçlarımız asfalta
Yürümekten cayana kadar yürüyelim
Unut gitsin emanetçide
Afyon garında
XII
Biz yürüdükçe yavruların boynu bükülsün
Kesilsin sütleri annelerin
Babanın elinden ekmeği düşsün
Çünkü bu şart birisi ödemeli
Bir boğazın kapitülasyonu
Bir kadının kabadayısı oluyorsa
Biz yürüdükçe kesilsin yakınlarımızın başları
Ne kadar yürürsek
Herkesin eteğinde kalır taşları
Bir kez düşünce şiir sokağına
Pahan neyse o kalır sana santim aşağısı değil
Dişe diş mısraa mısra
Haydi bir kere daha anlat
Kurrasız kuralsız hangi adım barikata çarpacak
Hangi adımdan sonra başlar uçurum
Seni dinliyor kızkardeşlerim de
Hayriye Ünal