Kan ve Kül Tarihi

İnsanlardan çok şey öğrendim
Menfaati, yakıcı hıncı ve saf intikamı
Dünyayı kalpte mayalamayı, yılan ısırığını
Öğrendim katiline dönüşen kurban olmayı

Umursamıyorum artık seni
Yağmurla birlikte çözülmüyor hislerim
Kötülüğün ihtişamı sarıyor gözlerimi
Çamur, balçık ve taş dört bir yanım

Tanıyorum, ellerindeki bin yıllık kanı
Bir toplama kampına dönen hayatı
Taş hücreler ve zulmü doğuran korkular
İnsana dair bütün bunlar

Kalbim karanlıkla tortulanıyor
Cinayetler damlıyor hikâyemden
Dünya hızla eskirken
Unutulmuş bir deniz kokusu oluyor insan:
Kan ve kül tarihi senden kalan.

Sulhi Ceylan

(Yedi İklim Dergisi, 382. sayı)

 

DİĞER YAZILAR

1 Yorum

  • Girdap yığını , 24/02/2024

    Okurlara haykırıyorum 4 bir yana yayın bu şiiri, anlatamadıklarımız var bu şiirde ne olduğunu bilmediğimiz ama anlatamadıklarımız.
    (Ben ne zaman anlayacağım insanların anlaşamadığımız ve bir şiirin herkese aynı çağrışımı uyandırmadığını ve şiir sevmeyen insanların da olduğunu. Daha kaç yaprak dökülmesi lazım bunun için…)
    Sulhi ceylan şiirleri ve yazılarını okuyup tarifsiz bir acı çekmeyi özlemişim…
    Güzel bir menzilden selamlar..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir