Seninleyken kendimi hiç sevmedim
Yaslandığım ağaçlar yaprak açmadı
Parmaklarımı teker teker kırdım
Kendi yerimde olsam seni terk ederdim
Seninleyken hiç kendim olmadım
Sakladım kavgamın sicil kaydını
Dilim zâhit, fiillerim münafık
Kendi yerimde olsam sen olmazdım
Seninleyken mumdum, yandıkça tükendim
Saçlarımdan astım günlerin cinnetini
Durup durup kendime sırtımı döndüm
İnanmazsın, kendimi kendime gömdüm
Sulhi Ceylan
4 Yorum